Türk bağımsızlık hareketinin sembolü haline gelen Ankara’nın yeni devletin başkenti olması için İsmet Paşa ve 14 milletvekili, 9 Ekim 1923 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi’ne kanun teklifinde bulundular. Kanun teklifinin gerekçesinde özetle şöyle denilmekteydi: “… Antlaşma ile Boğazlar için kabul edilen hükümler, Yeni Türkiye’nin esas varlığını, ülkenin güç kaynaklarının gelişmesini, Anadolu’nun merkezinde kurmak lüzumunu göstermektedir. Ülkenin güvenliği Ankara’nın coğrafi ve stratejik durumu bunu gerektirmektedir.” Bağımsızlık mücadelesi sürecinde Ankara'nın oynadığı siyasî ve stratejik rol, Ankara'nın başkent yapılmasının önemini ortaya koymaktadır. Ankara'nın iklimi, ulaştırma araçları, gelişme kabiliyet ve istidadı, mevcut tesisler ve kuruluşlar bakımından daha uygun olduğu görülmüştür. Türkiye'nin coğrafi olarak merkezinde sayılabilecek bir şehir olmasının yanı sıra, haberleşme ve ulaşım bakımından da avantajlı olan Ankara, bütün cephelere eşit mesafede olması sebebiyle bağımsızlık mücadelesinin yönetildiği merkez olmuştur.
Ankara 13 Ekim 1923’de Türkiye Büyük Millet Meclisi kararı ile Türkiye’nin başkenti olarak kabul edildi. 20 Nisan 1924’te Türkiye Büyük Millet Meclisi’nce benimsenen Anayasa’nın 2. maddesinde Türkiye devletinin başkentinin Ankara olduğu belirtildi.
Ankara, değişime ve gelişime açık yapısıyla ülkemizin kalkınmasına öncülük etmiştir. O günden bu yana, ticaret, sanayi, eğitim, sağlık ve kültür alanlarında ulaştığı düzeyle bir dünya şehri olan Ankara, tarihi boyunca imkansızlıkları imkân haline getiren bir merkez olmuştur.
Binlerce yıllık devlet mirasımızın temsilcisi olan Ankara, bundan sonra da ülkemizin gelişmesinde, Cumhuriyetimizin kazanımlarının güçlenmesinde, demokrasimizin ilerlemesinde öncü rol oynamaya devam edecektir.
Bu onurlu ve anlamlı günde, başta Gazi Mustafa Kemal Atatürk olmak üzere Milli Mücadele kahramanlarımızı, tüm şehit ve gazilerimizi saygı ve şükranla yad ediyor, Ankara'nın başkent ilan edilişinin yıl dönümünü kutluyorum.
