Bugün Öğretmenler Günü. Her yıl olduğu gibi, içimde tarifsiz bir duygu var. Sanki kalbimde bir şeyler kıpır kıpır ediyor, gözlerim doluyor. Çünkü bugün, hayatımın en önemli kahramanlarından birini, öğretmenimi anma günü.
Öğretmenler sadece bilgi aktaran kişiler değildir. Onlar, geleceğimizi şekillendiren, bize yol gösteren, hayatı anlamamızı sağlayan rehberlerdir. Benim öğretmenim de böyleydi. O, sadece ders anlatmakla kalmaz, aynı zamanda bize sevmeyi, saygı duymayı, dürüst olmayı da öğretirdi.
Hatırlıyorum, ilkokuldayken çok çekingendim. Kendime güvenim yoktu, konuşmaktan bile korkardım. Ama öğretmenim, beni her zaman cesaretlendirirdi. Bana inanırdı, yeteneklerimi keşfetmemi sağlardı. Onun sayesinde kendime güvenmeyi öğrendim, hayata daha umutla bakmaya başladım.
Öğretmenim, sadece bana değil, tüm öğrencilerine aynı şefkatle yaklaşırdı. Herkesin derdiyle ilgilenir, sorunlarına çözüm bulmaya çalışırdı. O, gerçek bir anne, gerçek bir babaydı.
Yıllar geçti, ben büyüdüm, okulum bitti. Ama öğretmenimi hiç unutmadım. Onun bana öğrettikleri, hayatımın her alanında bana yol gösterdi. Onun sayesinde iyi bir insan olmaya çalıştım, topluma faydalı bir birey olmaya gayret ettim.
Bugün, öğretmenime bir kez daha teşekkür etmek istiyorum. Bana kattığı her şey için, beni hayata hazırladığı için, bana inandığı için minnettarım. İyi ki varsın öğretmenim, iyi ki benim kahramanım oldun.
ÖĞRETMENLER GÜNÜ KUTLU OLSUN!
