İlhan Erdost, 7 Kasım 1980 günü, ABD Başkanlarının “Our Boys” dediği emperyalizm oyuncağı faşist generaller tarafından yapılmış 12 Eylül 1980 darbesinin iki ay kadar sonrasında, bir askeri kamyonun içinde sıkıyönetim görevlileri tarafından dövülerek öldürüldü. İlhan Erdost’un tek suçu sol yayınlar basan bir yayınevinin başında bulunmasıydı. O kötülüğün ve bugünkü birçok kötülüğün arkasında İliç’te vatan evlatlarının üzerine milyonlarca ton toprağı döken, Kaz Dağları’nda ormanları tıraşlayan, ülkeyi 12 Eylül koşullarına getirebilmek için Maraş’ta, Sivas’ta, Çorum’da “mezhep çatışması”, süsü verilmiş katliamlar gerçekleştiren, “sağ-sol çatışması” kılıfında yurtsever aydınları, emekçi sınıflardan yana ses veren devrimci gençleri kurşunlatan emperyalistlerle onlara uşaklık eden gözünü para ve maktam hırsı bürümüş ortakları, onlara tetikçilik yapan akılsız cinayet şebekeleri vardır.
O emperyalizm ki en çirkin yüzlerini birini Gazze’de, Filistin’de onlara Orta Doğu jandarmalığı yapan İsrail eliyle gösterdi. Orta Doğu’da ABD çıkarlarına ve İsrail saldırılarına karşı koyan tek Arap ülkesi olan Suriye’nin yönetimi ABD ve işbirlikçileri eliyle değiştirildi. Bir zamanlar “terörist” olarak başına ödüller konmuş, sonradan Suriye’nin başına geçirilmiş, kara sakalının altına kravat takmış kişinin ABD televizyonlarında eski CİA başkanı ile gülümseyerek poz vermesi ve hakkında övgüler dizilmesi, dünya tarihinin en büyük ikiyüzlülük hikâyesinin ve en büyük derslerinden birinin resmidir.
İlhan ve Muzaffer Erdost, Tokat’ın Artova ilçesine bağlı Çiftlik köyünde doğmuş iki kardeşti. Kökenleri ise Erzincan Ardos yaylasıdır. 19. Yüzyıl sonundaki Rus işgali yıllarında oradan gelen aile Artova’nın bir köyüne yerleşmiş, aile büyükleri, belki de Ardos’u anıştırsın diyerek Erdost soyadını almıştı. İki kardeş de küçük yaşlardan başlayarak ailenin geçimi için her türlü işte çalışmışlardı. 12 Eylül 1980 darbesi öncesi iki kardeşin kurucusu oldukları Sol yayınları ve Sol Kitabevi Ankara’da, Zafer Pasajı’nda devrimci gençlerin en büyük ilgi odağı idi. O kitapçının içi ve önü arı kovanı gibi kaynardı. Ülkesinin ABD emperyalistleri ve işbirlikçilerinin baskı ve sömürüsünden kurtarabilmek için, emek sömürüsüne son verebilmek için yüreği kaynayan, sosyalist düşüncelerle yeni tanışmış devrimci üniversitelilerin ellerinden, giydikleri parkaların ceplerinden onların yayınladıkları kitaplar eksik olmazdı.
İlhan Erdost, 7 Kasım 1098 günü dövülerek, beyin kanamasına yol açılarak öldürüldükten sonra, ağabeyi, baba dostu Muzaffer Erdost onun adını da kendi adına ekledi. 2003 yılında Dursun Akçam’ın sonsuzluğa göçüşünden sonra döndüğüm Ankara’da, 25 Şubat 2020 tarihinde kardeşinin yanına varan Muzaffer ağabeyin kardeşinin gömütü başında döktüğü gözyaşlarına ve yaktığı ağıtlara yıllarca tanıklık ettim. Aynı zamanda bir isyan sesiydi Muzaffer İlhan Erdost, yüzlerce, binlerce kitap yayımlayarak bu kadersiz ülke halkının aydınlanması için son nefesine kadar çaba gösterdi. Emperyalizmin cemaat ve tarikatlar eliyle yürüttüğü sinsi çabalara karşı da çok önemli bir mücadele verdi; ABD’nin CİA adlı kötülük örgütü elemanları ile FETÖ cemaati arasındaki ilişkiyi belgeleriyle ortaya koydu. Aynı kötülük şebekesine kendilerini “liberal” sayan kimi aydınların da gönüllü yandaşlık yaptığına birlikte tanıklık ettik. 12 Eylül Cuntası’nın faili ve kardeşinin katili olarak görünen silahlı kuvvetlerin komuta konseyi ve yurtsever subaylar üzerinden yürütülen Ergenekon, Balyoz gibi davalarda da olayın arkasındaki niyetlere dikkat çekti, haksız ve adaletsiz bir biçimde tutuklanan, rütbeleri ellerinden alınan subaylara sahip çıkan yazılar yazdı, konuşmalar yaptı.
Muzaffer İlhan Erdost TİHAK (İnsan Hakları Kurumu Vakfı) çalışmasında da yanında yer almamı istemişti. Birçok alana parçalanmış yoğun yaşam içinde ağabeyimin isteklerini yeterince yerine getiremedim.
Her 7 Kasım’da, her 25 Şubat’ta Erdost kardeşlerin bu coğrafya ve bu topraklar üzerinde yaşayan insanlar adına çektiği acılar bir kez daha anılmalı; onların mücadelesinden kalanlar sonsuza kadar yaşatılmalı.
Dünya halkları, İrlanda’da solcu bir adayı %60’ın üstünde oyla Cumhurbaşkanı yaparak, New York belediyesi seçimlerinde kendisini ‘Demokratik Sosyalist” olarak tanımlayan bir Müslüman adaya %50’nin üstünde oy vererek emperyalist saldırganlığa karşı çok büyük iki tokat attı. Türkiye’de her sabah yeni bir adaletsizlik haberi ile uyandırılan yığınlar da gözünü açmaya, meydanlarda kol kola adalet arayan sesini yükseltmeye başladı.
Selam olsun Erdost kardeşlere; selam olsun emperyalizme karşı direnenlere, selam olsun adalet özgürlükler için mücadele edenlere…
Gününüz aydın olsun değerli dostlar…
07 Kasım 2025, Alper Akçam
